تـــــــروند

بیداد سرما امسال در تاجیکستان مردم را درمانده نموده و جان بسیاری از کودکان را گرفته است.

اين سخنان يك دوست در مورد سرمای امسال است:

“Вакте ки берун мебарой, нафаси яхи хаво ба руят мезанад ва аз шиддати хунукй об аз чашмонат берун меояд, ба андозае ки атроф ба назарат дархаму бархам намудор мегардад.”

وقتي كه بيرون مي برايي، نفس يخ هوا به  رويت  مي زند و از شدت خنكي آب از چشمانت بيرون مي آيد، به اندازه اي كه اطراف به نظرت درهم و برهم نمودار مي گردد.

 سردي كه اين روزها تاجيكستان را در بر گرفته در نيم نيم قرن گذشته سابقه نداشته و كسي نظیرش را به ياد ندارد. در اين اواخر مقامات كشور انتقال برق را در پايتخت – شهر دوشنبه - نيز محدود نموده اند و هم اكنون ساكنان پايتخت تنها ده ساعت در شباروز روشنايي برق را مي بينند و آن هم ذر صورتی كه رعايت شود كه چنين نيست. اما مناطق ديگر بويژه دهات عموما روي برق را نمي بينند.

مردم نه امكان و نه خواهش شنيدن راديو و تلويزيون و خواندن نشريه ها را دارند، نه به نوشته هاي روزنامه نگاران و اظهارات مقامات توجه مي كنند. مردم تنها چيزي كه مي خواهند زودتر رفتن سردي و تاريكي و زودتر آمدن برق است.

نرخ مواد غذايي و سوختني بالا رفته و مردم آخرين ذخيره مالي خود را براي خريدن غذا و سوخت و دارو صرف مي كنند. بر اثر سردي هوا و غذاي سرد خوردن ها، شماره مريض ها افزايش يافته است، ولي كم كساني به بيمارخانه مراجعت مي كنند، زيرا مي دانند كه آن جا وضع بدتر است و بهتر ني. در پي قطع برق در بيمارستان ها اطفال نوزاد هم به هلاكت رسيده اند كه علت مرگ آنها را مقامات دفعتا مريضيهاي طبيعي عنوان كرده اند. مردم برای کاستن از آزار سرما کیسه های آب گرم را به شکم و پهلوهای طفلان می بندد تا از اثر سرما در امان بمانند.

بيش از همه ساكنان بناهاي بلند آشيانه از اين وضع رنج مي برند. در اين بناها كه اكثرشان در دوشنبه نه و پنج آشيان داردند، ليفت ها كار نمي كنند، آب قطع مي شود سيستم فاضلاب يخ كرده است و مردم براي قضاي حاجت مجبورند بيرون بروند كاري كه قبلا از شنيدنش نفرتشان مي آمد.

برخي از اين بناها با بتون ساخته شده اند و اين بتون ها خانه ها را به اندازه اي سرد مي كند كه استخوان ها به درد مي آيند. مردم همان لباسي را كه در بيرون مي پوشند با همان لباس خواب مي كنند.