گفتگوي كسينجر و مجله اشپيگل

 

هنري كيسينجر، وزير امور خارجه سابق آمريكا كه هم‌اكنون 84 سال سن دارد، در گفت‌وگويي با مجله آلماني «اشپيگل»، با حمايت از «جان مك كين»، درباره مأموريت آلمان در افغانستان، نقش اروپايي‌ها در مبارزه با افراط‌گرايي اسلامي و احتمال مذاكرات مستقيم با ايران سخن گفت.

 

به گزارش سرويس بين‌الملل «تابناك»، در اين گفت‌وگو، اين سياستمدار كهنه‌كار آمريكا، با اشاره به اين‌كه اروپايي‌ها پشت نقاب منفوريت بوش پنهان شده‌اند، علت اصلي عصبانيت آمريكا از ايران را شفاف خواند و آن را رويكرد جهاني و تمدني ايران در جهان دانست.

 

در بخشي از اين گفت‌وگو آمده است:

 

زمانه عوض شده، اما هنوز هم برخي ملاحظات اخلاقي موجود است. آيا رئيس‌جمهور جديد آمريكا بايد به ايران رفته و با محمود احمدي‌نژاد بر سر يك ميز بنشيند؟

كيسينجر: برخي بر اين باورند كه صرف گفت‌وگو و مذاكره، جايگزين تنش خواهد شد، اما من بر اين باورم كه مذاكرات، تنها در صورتي موفق مي‌شود كه بازتابي از واقعيت عيني باشد. مسأله كليدي درباره ايران اين است كه آيا اين كشور خود را يك نهضت مي‌داند يا تنها يك كشور عادي؟ اگر ايران بخواهد كشوري مورد احترام بدون ادعاي سلطه مذهبي يا شاهنشاهي باشد، آنگاه مي‌توان با اين كشور به دركي مشترك رسيد، اما تا هنگامي كه ايران درنيابد اين يك شانس تاريخي براي احياي روياي با شكوه فارس‌ها نيست، نمي‌توان مذاكره كرد.

 

بنابراين ايرانيان بايد فشار غرب را احساس كنند تا به اين نتيجه برسند؟

كيسينجر: ما نيازمند مخلوطي از فشارها و پيشنهادها هستيم و بايد بدانيم كه تحريمات در تناقض با اين هدف بدون تأثيرند.

 

چيزهايي مانند همان بازي طعمه و پيشنهاد‌ها چه؛ آيا گمان مي‌كنيد رئيس‌جمهور آمريكا، بايد با رهبر ايران تنها پس از اعمال تحريمات كارساز و كارآمد ديدار كند؟

كيسينجر:  هرگز نبايد با چنين گامي راه را آغاز كرد. نيكسون سه سال پس از اين‌كه ما مذاكرات اوليه را با مائو انجام داديم، بر سر ميز مذاكره با او نشست. من گمان مي‌كنم ديدار با رئيس‌جمهور ايران، نقطه پاياني راه ارتباط دو كشور خواهد بود، نه آغاز آن.

 

مورخان مي‌گويند ماجراجويي‌هاي ايران، مانع تمركز آمريكا بر ديگر چالش‌هاي استراتژيك اين كشور مانند خيزش چين و هند شده است؛ آيا ابرقدرت آمريكا بيشتر دچار پريشاني نيست تا اينكه تحت فشار بيش از اندازه قرار گرفته باشد؟

كيسينجر :به نظر من، ما هم‌اكنون با سه چالش عمده روبه‌رو هستيم؛ ناپديد شدن دولت ـ ملت، خيزش چين و هند و سوم ظهور مشكلات و چالش‌هايي مانند انرژي و محيط زيست كه با يك قدرت حل نخواهند شد.

ما نمي‌توانيم تنها روي يك مشكل تمركز كنيم، بلكه بايد با هر آنها روبه‌رو شويم، چرا كه در غير اين صورت، در هيچ كدام موفق نخواهيم شد. خيزش آسيايي‌ها مسئله بسيار مهمي است، اما نمي‌توانيم به اين علت، ديگر چالش‌ها مانند مبارزه با راديكاليسم اسلامي را كنار بگذاريم.

 

منبع سايت تابناك- كد خبر: ۶۷۵۴